Το σχέδιο «Αθηνά» δεν πρέπει αγγίξει τη Δυτική Μακεδονία για τρεις βασικούς λόγους – Σοβαρότατο ηθικό θέμα άνισης μεταχείρισης από την κυβέρνηση προς την Περιφέρεια (του Μιχάλη Αγραφιώτη)

Το γενικό συμπέρασμα που αναδεικνύεται από όλη την ιστορία της διαβούλευσης και των αντιδράσεων για το σχέδιο «Αθηνά» είναι ένα. Ο σχεδιασμός που παρουσιάζεται όχι μόνο δεν πρόκειται να επιλύσει προβλήματα, όχι μόνο δεν πρόκειται να βάλει σε σειρά τα τμήματα, όχι μόνο δεν πρόκειται να εξοικονομήσει πόρους, όπως φαίνεται θα δημιουργήσει τόσες ζημιές και προβλήματα στην περιοχή, που στο τέλος θα είναι σχέδιο «διάλυσης» και όχι «ανασυγκρότησης» της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Το πρόβλημα που πρόκειται να δημιουργήσει στο πρόγραμμα σπουδών, στην οντότητα των ιδρυμάτων, στις τοπικές κοινωνίες και στους φοιτητές θα είναι πολύ σοβαρό σε σχέση με τα πλεονεκτήματα που πρόκειται να επιφέρει, που αν αναλογιστεί κανείς τα θετικά είναι απειροελάχιστα.  Όμως δεν πρέπει να μείνουμε μόνο στα πρακτικά προβλήματα που πρόκειται να επιφέρει το σχέδιο «Αθηνά» γιατί λίγο πολύ τα ίδια προβλήματα δημιουργεί σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Το θέμα πρέπει να τεθεί από μια άλλη οπτική γωνία που θα ταρακουνήσει περισσότερο την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Κατά την άποψή μου, τρία θέματα πρέπει να λάβει υπόψη του το Υπουργείο για να μην προχωρήσει στην εφαρμογή του σχεδίου για τη Δυτική Μακεδονία.

Πρώτο θέμα είναι ότι όλες οι υπόλοιπες περιφέρειες, ουδεμίας εξαιρουμένης έχουν ένα τουλάχιστον συγκροτημένο Πανεπιστήμιο με δυνατές σχολές, όπως η Ιατρική και άλλες. Όταν μια περιφέρεια έχει τουλάχιστον μια πόλη με μια ισχυρή πανεπιστημιακή κοινότητα, δεν μπορείς να στερείς τα ιδρύματα από μια περιοχή που έτυχε να μη διαμορφώσει τόσο ισχυρές δομές. Το υπουργείο οφείλει να αποκαταστήσει αυτή την αδικία. Από την άλλη δεν μπορεί πόλεις που έχουν στα 50χλμ απόσταση μια άλλη πόλη με ένα ισχυρό εκπαιδευτικό ίδρυμα να μην αγγίζονται.

Δεύτερο θέμα είναι ότι η περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας στερείται βασικών  υποδομών, όπως είναι ένα αξιοπρεπές Αεροδρόμιο, που όλες οι υπόλοιπες περιφέρειες έχουν, ενός δυνατού και εξοπλισμένου πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, που όλες οι υπόλοιπες περιφέρειες επίσης έχουν, όπως η διασύνδεση με ένα πλήρες σιδηροδρομικό δίκτυο που οι γειτονικές περιφέρειες έχουν στο έπακρο, και πλέον η κυβέρνηση μετά τις συνεχείς υποβαθμίσεις προσπαθεί να διαλύσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που και σ’ αυτή την περίπτωση δεν την ευνόησε, όσο θα έπρεπε.

Τρίτο θέμα είναι ότι εκ των πραγμάτων η κυβέρνηση θα έπρεπε να παγώσει κάθε αρνητική ενέργεια προς τη Δυτική Μακεδονία, γιατί είμαστε η πρώτη περιφέρεια σε ανεργία και θα πρέπει να θεωρηθούμε περιφέρεια με ιδιαίτερη ευαισθησία. Επίσης, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αναπτυξιακές προοπτικές, όπως σε άλλες και τελευταίο παράδειγμα ο αποκλεισμός μας από τα προγράμματα της γυναικείας επιχειρηματικότητας. Παράλληλα, θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη ότι είμαστε η μόνη μη ευνοημένη περιφέρεια που γειτονεύει με δύο ξένες χώρες και έχει υποστεί μεγάλη ζημία από τη ανταγωνιστική δραστηριότητα τους.

Από τις τρεις παραπάνω παραμέτρους που θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν στο έπακρο από τις τοπικές αρχές προκύπτει το συμπέρασμα ότι είμαστε πολύ πίσω σε σχέση με άλλες περιφέρειες και εντοπίζεται σοβαρό θέμα άνισης μεταχείρισης από την κεντρική κυβέρνηση. Γι’ αυτό το λόγο η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αλλά και κάθε Υπουργείου πρέπει να παγώσει τώρα κάθε ενέργεια αρνητικής απόφασης κατά της Δυτικής Μακεδονίας. * kozan.gr