Mια ιστορία διαφορετική από το Σύλλογο Γονέων Μαυροδενδρίου

Χριστούγεννα . Ημέρες γιορτής χαράς και αγάπης . Μέσα στο κρύο η αγάπη ζεσταίνει . Η τρυφερότητα είναι η αίσθηση του ανθρώπου για να νιώσει ένα κομμάτι της ευτυχίας .

Κάπου σε μια πόλη , υπάρχει μία από τις πολλές οικογένειες που ζούνε τα Χριστούγεννα με ένα τρόπο τόσο ξεχωριστό και μοναδικό , πρωτόγνωρο . Σε αυτή την εποχή δεν υπάρχουν μηχανές καύσης πόσο μάλλον το πετρέλαιο . Πιο πετρέλαιο μπορεί να αντικαταστήσει τη ζεστασιά της αγάπης , της συμπόνιας , της ομορφιάς να μοιράζομαι και να παρηγορώ ; Πιο πετρέλαιο μπορεί να μείνει ανέγγιχτο χωρίς να βρει τέλος ;

Αυτή η ιστορία είναι κάπως διαφορετική . Η σκηνή ξετυλίγεται σε ένα σπίτι σκοτεινό , εν απουσία της ενέργειας . Υπάρχει μια μαμά , ένα παιδί και ένας αθέατος παρατηρητής . Το δίλημμα συννεφιάζει την ατμόσφαιρα του σπιτιού . Υπάρχουν Χριστούγεννα άραγε ; Γιατί δεν μπορώ να τα νιώσω ; Τα δώρα ήτανε άραγε κάποια μήλα ή απλά κουκλάκια τόσο όμορφα όμως . Τόσο σημαντικά για τη καρδιά ενός παιδιού . Η μητέρα κρύωνε και σφιχταγκάλιαζε τα χέρια της . Έκανα άραγε τίποτα για τα παιδιά μου ; Το παιδάκι κοιτούσε με τόση μεγάλη σιγουριά τη μητέρα του . Μαμά ; Έχεις κάνει ήδη τόσα πολλά για εμένα . Μου έχεις δώσει τόσα πολλά . Είσαι εδώ μαζί μου . Καθώς τα κεράκια τρεμοσβήνουν μέσα στο σκοτάδι ένα φιλί και ένα χάδι με το μάγουλο εξυψώνει τον άνθρωπο . Τα χρήματα εξαφανίστηκαν δια μαγείας . Ένα όμορφο χαμόγελο γεμίζει το σπίτι . Είναι τόσο ζεστά . Τόσο φωτεινά .
Είναι στιγμές οι οποίες δεν ορίζονται από ανθρώπινους νόμους και κανόνες . Πόσο μάλλον δεν περιγράφονται σε μία κόλλα χαρτί ή σε ένα έγγραφο word . Ο άνθρωπος δίνει αξία και δύναμη στα πράγματα και στις καταστάσεις . Η αδυναμία βρίσκεται στα πράγματα που δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε με όσα υποκατάστατα και εάν μπορούμε . Λοιπόν …. φτάνει να με λες άνθρωπο …..
Υ.Γ Χρόνια πολλά & καλές γιορτές σε όλους …… το χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι ο άνθρωπος και τα στολίδια η καρδιά και η ψυχή του .
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ.