Αυτό που χάσαμε, της Ιωάννας Κωσταρέλλα

Λίγοι άκουσαν τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή. Ούτε καν οι ίδιοι οι βουλευτές τους που άλλοι προτίμησαν το εντευκτήριο για να βλέπουν μπάλα και άλλοι είχαν πιάσει ψιλή κουβέντα μεταξύ τους. Αδιαφορία και αφασία. Οχι ότι έχασαν και τίποτα.

Από την άλλη οι πολίτες, όλοι εμείς που το μέλλον μας διακυβεύεται αυτή τη στιγμή, μαγνητιστήκαμε από την ένταση των καταστροφών και των επεισοδίων που τα μέσα επέλεξαν να προβάλλουν κατά προτεραιότητα. Και δεν ακούσαμε τι ειπώθηκε στη Βουλή. Οχι ότι χάσαμε και τίποτα.

Πολύ απλά γιατί αυτό που χάσαμε δεν πρόκειται να το βρούμε μέσα στη Βουλή. Η καφενειακή κουλτούρα σε συνδυασμό με την ανικανότητα και τους αυτιστικούς αυτοσχεδιασμούς κάποιων που παριστάνουν τα σχολιαρόπαιδα, μας στερεί ακόμα και την ελπίδα.

Δεν θα το βρούμε, όμως, ούτε έξω, στην αλλοπρόσαλλη καταστροφική μανία ομάδων που λατρεύουν να μισούν. Αλλά ούτε και στα τερατώδη συνωμοσιολογικά ξεσπάσματα αυτών που επέμεναν να γράφουν ιστορίες για αγρίους, δικαιολογώντας το κάψιμο των μικρομάγαζων.

Αν υπάρχει κάποια ελπίδα είναι η αλλαγή να έρθει από μέσα μας. Επειδή θα μας έχει τελειώσει η υπομονή, αλλά και η εμμονή να κρίνουμε μόνο, αλλά να μην κάνουμε τίποτα. Μόνο να βγάζουμε την πίκρα μας μέσα από το τηλεχειριστήριο της τηλεόρασης και το πληκτρολόγιο του υπολογιστή, αναπαράγοντας ανεξέλεγκτα…

xronos-kozanis.gr