Άκουσε γέρου συμβουλή και ανέργου γνώση!
Όσο θυμάμαι τα σχολικά γυμνασιακά, λυκειακά... νιάτα μου, ήμουν το νευριασμένο παιδί του φραπέ και της καφετέριας που αγανακτούσα τότε... γιατί δεν έπαιζε το ράδιο... το τραγούδι που του είχα ζητήσει εγώ στις αφιερώσεις ... Θύμωνα ακόμα και με τον αγαπημένο μου σταθμό... και τον άλλαζα αμέσως.
Όσο θυμάμαι τα φοιτητικά χρόνια μου, ήμουν το αγριεμένο παιδί του φραπέ και της φοιτητικής καφετέριας που αγανακτούσε τότε... γιατί δεν μπήκανε τα θέματα που περίμενε στην εξεταστική. Θύμωνα με τους καθηγητές, γιατί δεν ήμουνα στις προφορικές τους παραδόσεις και δεν είχα καλούς βαθμούς...γι αυτό κατά τη γνώμη μου, έφταιγε το πανεπιστημιακό σύστημα.. και το απέρριπτα αμέσως.
Όσο θυμάμαι τα χρόνια της επαγγελματικής μου καριέρας, ήμουν το παιδί
του φραπέ στο γραφείο και της... αμέσως ...μετά τη δουλειά...
καφετέριας. Αγανακτούσα και τότε... γιατί δεν πετύχαινα τους
επαγγελματικούς μου στόχους. Θύμωνα με τους συναδέλφους μου, διότι μετά
από τόση φιλοσοφία μέρες των ημερών και να μην τα καταφέρνω;Τι δεν έχω σκεφτεί;
Όσο θυμάμαι τα δύο χρόνια της ανεργίας, ήμουν το παιδί του φραπέ στο παγκάκι...και της εβδομαδιαίας... καφετέριας. Αγανακτούσα και τότε... γιατί δεν έβρισκα δουλειά. Θύμωνα με εκείνους που εύρισκαν... και τους έβριζα αμέσως. Τι μέσον βάλανε που δεν το είχα;
Όσο θυμάμαι τα δύο χρόνια της μετανάστευσης, ήμουν ο άνθρωπος της ξενιτιάς, χωρίς φραπέ γιατί εδώ δεν υπάρχει και χωρίς καφετέρια γιατί δεν την έχεις πρωτεύουσα ανάγκη. Δε χρειάστηκε να αγανακτήσω για τίποτα, γιατί όλα ήταν δεδομένα που έπρεπε μόνο να ακολουθήσω. Δεν υπήρχαν άλλες επιλογές.
'Η αυτό ή ανεργία.
Ούτε χρειάστηκε να θυμώσω, γιατί δεν μου έδινε κανένας το δικαίωμα για να το κάνω.
Ούτε χρειάστηκε να βάλω μέσον, ούτε χρειάστηκε να φιλοσοφήσω. Έπρεπε μόνο να πράττω. Μόνο να πράττω.
Δεν ξέρω ακόμα πώς, αλλά τα κατάφερα μέσα σε δύο μόλις χρόνια.
Τα κατάφερα και έκανα πράγματα εδώ, όσα εκεί δεν έκανα όλα τα χρόνια της ζωής μου.
Έχω ένα σεβαστό επάγγελμα, μία σταθερή οικονομική κατάσταση, ψυχική ηρεμία, Κοινωνική ασφάλιση, ελεύθερο χρόνο για δραστηριότητες, πήρα και το πρώτο πιστοποιητικό κύκλου σπουδών ξένης γλώσσας.
Το πιο σημαντικό; Μπορώ με έναν σωστό προγραμματισμό, να βοηθάω πλέον μηνιαίως, την οικογένειά μου στην Ελλάδα.
Ποιος; Εγώ.
Και η στενοχώρια μου είναι μόνο μία. Γιατί άργησα; Γιατί άργησα ... και πήγανε τόσα χρόνια χαμένα...
http://www.pheme.gr
