Συνέντευξη τύπου της Ε.Π. Δ. Μακεδονίας του ΚΚΕ
Ισχυρότατα μονοπώλια, ιμπεριαλιστικές ενώσεις και ανερχόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις πλέκονται σ' ένα «κουβάρι» αντιθέσεων και διαπάλης.
Τις εξελίξεις στην περιοχή σφραγίζει η διεύρυνση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Η στρατηγική ένταξης των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, η πιο άμεση εμπλοκή τους στα ιμπεριαλιστικά σχέδια σηματοδοτεί γενικότερα αρνητικές εξελίξεις για τους λαούς της περιοχής.
Σημαντικό ζήτημα που αφορά τις εξελίξεις στα Βαλκάνια είναι η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου που συνδέεται με τον σχεδιασμό για το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Η εξέλιξη αυτή ενίσχυσε τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό, μέσα από το όραμα της «Μεγάλης Αλβανίας».
Το ΚΚΕ θεωρεί πως η ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας», ακουμπά στις πλάτες αυτών που την υποδαυλίζουν, δηλαδή των ιμπεριαλιστών, αλλά όπως είναι γνωστό κι από άλλες περιπτώσεις μεγαλοϊδεατισμού και αλυτρωτισμού, που μόνο περιπέτειες, τυχοδιωκτισμούς κι αίμα προσέφεραν στους λαούς της περιοχής μας.
Στο θέμα της ΠΓΔΜ συνεχίζονται οι κινήσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για την αναζήτηση μιας συμβιβαστικής λύσης της ονομασίας ώστε να δικαιολογηθεί η ένταξη στο ΝΑΤΟ που απαιτούν οι ΗΠΑ καθώς και για το άνοιγμα του δρόμου για τη σύνδεσή της με την ΕΕ.
Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι η εμμονή στην ονοματολογία ήταν και είναι επικίνδυνη και αδιέξοδη πολιτική, ότι σε μια διαπραγμάτευση για εξεύρεση κοινώς αποδεκτής λύσης, στην οποία περιλαμβάνεται με οποιονδήποτε τρόπο το όνομα Μακεδονία και όποια παράγωγα, θα πρέπει ρητά να γίνει αποδεκτό μόνο ως γεωγραφικός προσδιορισμός. Να μπει τέλος στην αλυτρωτική προπαγάνδα, να υπάρξει αμοιβαία αναγνώριση του απαραβίαστου των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας των δύο χωρών.
Σε αυτή την κατεύθυνση αξιοποιούνται πλέον διάφορα προσχήματα, όπως η «πάλη με την τρομοκρατία» και η «υπεράσπιση των μειονοτήτων», τα μεταναστευτικά ρεύματα που προκαλούν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και επεμβάσεις, η εξαθλίωση και η φτώχεια που γεννάει ο καπιταλισμός, ο εθνικισμός
Οι συνέπειες για τους λαούς της περιοχής αν δεν αντιπαλευτεί η πολιτική του ιμπεριαλισμού θα είναι αρνητικές, το ενδεχόμενο περιφερειακών πολέμων, εστιών πολέμου και συρράξεων δεν αποκλείεται. Η εμπειρία δείχνει ότι ο εθνικισμός οξύνεται και αξιοποιείτε σε περίοδο κρίσης και αποτελεί το προθάλαμο για επικίνδυνες εξελίξεις.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες από τα Βαλκάνια που ζούνε κι εργάζονται στην Ελλάδα κι είναι τμήμα της εργατικής τάξης της χώρας μας, δεν έχουν πραγματικό συμφέρον από αλλαγή των συνόρων, αφού αυτή θα οξύνει τα εθνικιστικά μίση, θα δυσχεράνει απ' όλες τις μεριές τη θέση τους στον καθημερινό αγώνα της βιοπάλης, μόνο και μόνο για να μεγαλώσει ο ρόλος της αστικής τάξης της χώρας προέλευσής τους, στον ανταγωνισμό που αυτή έχει με τις υπόλοιπες αστικές τάξεις της περιοχής.
Οι Αλβανοί οικονομικοί μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, αλλά και οι Έλληνες εργάτες πρέπει να θεωρούνται μεταξύ τους ταξικά αδέλφια, που δεν τους χωρίζει τίποτα, αλλά τους ενώνουν πάρα πολλά. Έχουμε κοινό εχθρό το κεφάλαιο και την πλουτοκρατία, – που εκμεταλλεύεται, τόσο τους ξένους, τους μετανάστες, όσο και τους Έλληνες εργάτες, – και το ιμπεριαλισμό, που αξιοποιεί υπαρκτά (ή και ανύπαρκτα) μειονοτικά ζητήματα, προκειμένου να διχάσει τους λαούς για να εξασφαλίσει την οικονομική και πολιτική κυριαρχία του στην περιοχή. Η επιχειρηματική δράση επιβεβαιώνει το γεγονός ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και η αστικές κυβερνήσεις στηρίζουν ποικιλοτρόπως αυτή τη δράση και με τη μεταφορά των επιχειρήσεων σε άλλες χώρες με φθηνότερη εργατική δύναμη και μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους. Οι εργαζόμενοι των γειτονικών χωρών έχουν χρέος να συντονίσουν τη δράση τους , να αναπτύξουν και να δυναμώσουν το κοινό μέτωπο ενάντια στο κοινό εχθρό το κεφάλαιο.
Οι λαοί μεταξύ τους δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Ανάμεσα τους υπάρχει αλληλεγγύη. Υπάρχει η βάση, το υπόβαθρο για να αναπτύξουν μεταξύ τους φιλία και να ζήσουν ειρηνικά. Μαζί να προοδεύσουν.
Ο ελληνικός λαός, όπως και ο αλβανικός, ποτέ δεν ήταν ρατσιστές. Είναι χαρακτηριστική η στάση του Ελληνικού λαού όταν χιλιάδες Αλβανοί στις αρχές της δεκαετίας του 90 ,πρωτοήρθαν στην Ελλάδα κάτω από άσχημες συνθήκες, να τους υποδεχτεί να τους φιλοξενήσει να τους βοηθήσει στα πρώτα τους βήματα και μάλιστα χωρίς κανενός είδους παρέμβαση του κράτους. Ανάλογη στάση κράτησαν οι Αλβανοί στο πόλεμο του 40 στους στρατιώτες που μάχονταν ενάντια στο φασισμό, και στη συνέχεια στους μαχητές του ΔΣΕ. Τα προβλήματα άρχισαν όταν μπήκε στη μέση η εκμετάλλευση από τη μεριά των καπιταλιστών, τα κέρδη. Όταν επέμβηκαν οι ιμπεριαλιστές και οι κυβερνήσεις για να διχάσουν τους λαούς, προκειμένου να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα και τα δικά τους σχέδια στην περιοχή.
Κοινός, λοιπόν, ο εχθρός, – οι καπιταλιστές και ο ιμπεριαλισμός, – κοινή και η πάλη μας, ανεξάρτητα από εθνότητα, φυλή και θρησκεία, ενάντια στην αντιλαϊκή - αντεργατική πολιτική των κυβερνήσεων. Για καλύτερους μισθούς και μεροκάματα, για μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους, για ασφάλιση, για δημόσια δωρεάν Παιδεία και Υγεία, για κοινωνικά δικαιώματα και καλύτερη ζωή. Για ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος. Για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση που διαμορφώνεται στα Βαλκάνια οι λαοί των Βαλκανίων μπορούν και πρέπει να χαράξουν το δικό τους δρόμο διαμορφώνοντας σε κάθε χώρα το αντίπαλο δέος. Να αναπτυχθεί ένα ισχυρό μέτωπο αντιμετώπισης της ιμπεριαλιστικής πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε» στα Βαλκάνια, στα πλαίσια της ανάπτυξης ενός Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού κινήματος κατά των αμερικανο-ΝΑΤΟικών επεμβάσεων και των αστικών τάξεων της περιοχής, με κατεύθυνση το σοσιαλισμό. Μόνο έτσι οι λαοί των Βαλκανίων μπορούν να προσδοκούν σε ένα μέλλον ειρηνικό, της ευημερίας, της συναδέλφωσης, του σοσιαλισμού. Να φύγουν τα ΝΑΤΟικά και ευρωενωσιακά στρατεύματα από τα Βαλκάνια. Να απομακρυνθούν όλες οι ξένες βάσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων από την περιοχή. Είναι στην ευθύνη των κομμουνιστικών κομμάτων να στραφεί η προσοχή τους σε ορισμένα κρίσιμα προβλήματα ώστε οι λαοί να απορρίψουν
1. την προσπάθεια της εθνικιστικής εξαπάτησης .
2.Την ανακίνηση των μειονοτικών προβλημάτων ,για να υπηρετηθούν τα ιμπεριαλιστικά επιθετικά σχέδια σε συνεργασία με τις αστικές τάξεις της περιοχής.
3.Την αλυτρωτική προπαγάνδα που αναπτύσσετε, θέτοντας σε αμφισβήτηση το απαραβίαστο των συνόρων, την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία των κρατών.
Όλα αυτά τα ζητήματα οι ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί στην περιοχή θέτουν στους κομμουνιστές μεγάλα καθήκοντα για την ενημέρωση των λαών και την ανάπτυξη της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, που θα είναι συνεπής αν στρέφεται κατά του συνόλου των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και ενώσεων, αποτρέποντας τον εγκλωβισμό στη λογική του λεγόμενου «πολυπολικού κόσμου» Αυτή η αντίληψη οδηγεί στην υποταγή στον ένα η στον άλλο ιμπεριαλιστή. Για όλους αυτούς τους λόγους η ΚΟ Δυτικής Μακεδονίας έχει στην προτεραιότητα της δράσης της αυτό το καθήκον.
