Ποιητική Πρωτομαγιά
Ψίθυροι πέρα τον Μάη φωνάζουν
πουλιά στον αγέρα «άνοιξη» κράζουν.
Δέντρα ανθισμένα, ξύπνησε η φύση
και πρασινισμένα, γιορτάζει η Κτίση.
Πρωτομαγιά, τα λούλουδα ανθίζουν κι ευωδιάζουν άνδρες, γυναίκες και παιδιά, όλοι μαζί γιορτάζουν.
Πουλιά κελαηδούνε στης φύσης την Κτίση
τον Μάη υμνούνε αυγή μέχρι δύση.
Μηνύματα στέλνουν ειρήνης για μας
μνήμες μας φέρνουν χαρές της καρδιάς.
Πρωτομαγιά, κελάηδημα πουλιών και μελωδίες άνδρες, γυναίκες και παιδιά κάνουν τις χορωδίες.
Ο Μάης γιορτάζει, παιδάκια γελούνε
ρυάκι πηγάζει, πουλιά κελαηδούνε.
Πλέξτε στεφάνια την πρώτη του Μάη
του ήλιου τα μάγια, ψυχής πυροφάνι.
Πρωτομαγιά, η φύση μας οργιάζει μεγαλείο άνδρες, γυναίκες και παιδιά πιστεύουν είναι Θείο.
Έρωτες και πάθη ετούτη η μέρα
φύση που πλάθει, μύρα του αγέρα.
Πνοή κι όχι ξέρα, ζωή που ελπίζει
πέρα ως πέρα τη γη μας καρπίζει.
Πρωτομαγιά κι οι έρωτες παίζουνε το κρυφτούλι άνδρες, γυναίκες και παιδιά την έχουνε για γούρι.
Σαν τούτη τη μέρα αγώνες, θυσίες
χύθηκε αίμα και κάνουν πορείες.
Η δικαιοσύνη και η λευτεριά μας
πάντα ας γίνει το σύνθημα μας.
Πρωτομαγιά συνθήματα πλανιούνται στον αγέρα άνδρες, γυναίκες και παιδιά τη βία κάνουν πέρα.
Ερωτικός Μάης
Ρόδισε η μέρα
πουλιά στον αέρα
σιγά κελαηδούν
ύμνο αγάπης λαλούν.
Δώσαν τα χέρια
ζευγάρια παρέα
μαζί τραγουδούν
αργά περπατούν.
Έρωτα μες τις καρδιές τους
νιώθουν με ζάλη, μεθούν
νιώθουν αγάπη μες τις ψυχές τους
στέφανα πλέκουν, γελούν.
Ο ήλιος που δύει γελάει
στέλνει φιλιά, χεραιτάει
τους νέους κι η νέα σελήνη
που έρχεται, δίνει γαλήνη.
Τον έρωτα οι νέοι ποθούν
στους βράχους αργά ξεγλιστρούν
τον Μάη να πιάσουν μ’ αφρούς
αγάπης στιγμές στους βυθούς.
Σμίξαν τ’ αστέρια
σφίξαν τα χέρια
αγάπη ζητούν
οι ώρες κυλούν.
Ήρθε η μέρα
ψίθυροι αέρα
ξυπνήματα ηχούν
τον Έρωτα υμνούν.
Στον Έρωτα σμίξαν καρδιές
στόματα, χέρια, αγκαλιές
όρκοι δοθήκαν, φωνές δυνατές
γευτήκαν του πόθου φωτιές.
Έρωτας, Μάης, μαζί, τους καλούν
αγάπης φεγγάρια μαζί τους να δούν
μαζί ν΄απολαύσουν, μαζί να γευτούν
τη ζάλη του Έρωτα να ονειρευτούν.