Η ψήφος μας σφραγίζει το μέλλον της χώρας

Το γνωρίζουν όλοι και ας προσποιούνται τους ανήξερους. Στις κάλπες της 6ης Μαΐου θα αποφασίσουμε ποιο θα είναι το μέλλον της Ελλάδας για πολλές δεκαετίες, θα κριθεί η παραμονή της χώρας στη ζώνη του ευρώ.

Το γνωρίζουν όλοι και ας προσποιούνται τους ανήξερους. Στις κάλπες της 6ης Μαΐου θα αποφασίσουμε ποιο θα είναι το μέλλον της Ελλάδας για πολλές δεκαετίες, θα κριθεί η παραμονή της χώρας στη ζώνη του ευρώ. Στο τραπέζι έχει μπει ο στρατηγικός σχεδιασμός και ο προσανατολισμός της χώρας: Το δίλημμα είναι ένα και μοναδικό: Παραμονή στο ευρώ ή επιστροφή στο ζοφερό παρελθόν της «δραχμοκώσταινας»...

Με την ελληνική οικονομία ουσιαστικά να έχει χρεοκοπήσει αδυνατώντας να βγει στις αγορές και τη βαθιά ύφεση να αποσαθρώνει τον ήδη προβληματικό παραγωγικό ιστό και να διαλύει την κοινωνική συνοχή, κάποιοι ηθελημένα ξεχνούν τα οφέλη που αποκόμισε η Ελλάδα, η οικονομία και οι πολίτες της από την ένταξη στο σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χωρίς ευρώ ποια θα ήταν σήμερα η μοίρα της χώρας; Περισσεύει η υποκρισία από την πλευρά εκείνων που κρύβουν αυτή την αλήθεια και εκτοξεύουν ασυλλόγιστα κατηγορίες για εκλογικούς εκβιασμούς ισχυριζόμενοι ότι το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» είναι πλαστό.

Το διακύβευμα των εκλογών είναι η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και αυτή είναι η αλήθεια, όσο σκληρή και εάν είναι. Κανένας εταίρος και δανειστής μας στην Ε.Ε. δεν πρόκειται να δεχθεί να στηρίξει περαιτέρω την Ελλάδα, εάν εμείς δεν συνεχίσουμε να βαδίζουμε σταθερά στο δρόμο που οδηγεί στην πλήρη δημοσιονομική εξυγίανση.

Κανένα ισχυρό κέντρο εξουσίας στην Ευρωζώνη δεν θα δεχθεί να διοχετεύει οξυγόνο εκατοντάδων δισ. ευρώ στον ελληνικό αναπνευστήρα, πολύ περισσότερο δε να εγκρίνει αναπτυξιακά μέτρα, εάν η Ελλάδα δεν δώσει τα εχέγγυα για αταλάντευτη πορεία στην κατεύθυνση της υλοποίησης όλων των μεγάλων και μικρών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που οδηγούν τη χώρα σε ένα νέο ενάρετο οικονομικό κύκλο. Ζούμε ιστορικές στιγμές. Το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής θα «σφραγίσει» το μέλλον αυτής της χώρας για πολλές δεκαετίες.

Το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας δεν στάθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια στο ύψος των περιστάσεων. Υποκύπτοντας στο πρόσκαιρο πολιτικό κόστος δείλιασε και δεν προώθησε τις μεγάλες αλλαγές που είχε και έχει ανάγκη ο τόπος. Αλλά και οι πολίτες επαναπαύτηκαν στα «κεκτημένα» θεωρώντας τα «δεδομένα».

Στη Δημοκρατία, ωστόσο, δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Μέσα από τις οικονομικές και κοινωνικές διεργασίες, το πολιτικό σύστημα είτε θα αλλάξει, είτε θα βουλιάξει. Μαζί του και οι πολίτες, που όσα δίκια και αν έχουν δεν μπορούν διαρκώς να μεταθέτουν την ευθύνη στους πολιτικούς. Ας τις αναλάβουμε και οι ίδιοι. Το δίλημμα είναι απλό και ξεκάθαρο: Θα ενισχύσουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας ή θα επιστρέψουμε σε εποχές πρωτοφανούς πολιτικής και οικονομικής αστάθειας. Οι αποφάσεις δεν πρέπει να ληφθούν με συναισθηματισμούς, αλλά με ψυχρή λογική αντιμετωπίζοντας κατάματα την πραγματικότητα...