Η Διοικούσα Επιτροπή του Τ.Ε.Ε. Τμήματος Δυτικής Μακεδονίας , μετά από σχετική ερώτηση δημότη Κοζάνης για τη κατασκευή ή μη αναψυκτηρίου εντός του Δημοτικού Πάρκου Κοζάνης, ασχολήθηκε στην 17η /26-5-2011 συνεδρίασή της με το θέμα της αξιοποίησης του Δημοτικού Πάρκου καλώντας τον μελετητή του έργου κ. Γ. Σαμαρνιώτη και τη Μόνιμη Επιτροπή Χωροταξίας – Πολεοδομίας του τμήματος.
Η εισήγηση του μελετητή, σχετικά με το ερώτημα της χωροθέτησης αυτής της συγκεκριμένης χρήσης, ήταν αρνητική δεδομένου ότι κατατέθηκε από τον ίδιο ολοκληρωμένη πρόταση στο Δήμο Κοζάνης, για λογαριασμό του τελευταίου, που καταδεικνύει τις λειτουργίες που πρέπει να επιτελέσει το πάρκο ως χώρος περιπάτου και αναψυχής.
Μετά από διεξοδική συζήτηση και κατάθεση απόψεων από το σύνολο των παρισταμένων, των μελών Διοικούσας Επιτροπής, της Μόνιμης Επιτροπής Χωροταξίας – Πολεοδομίας, των παρισταμένων μελών και πολιτών το ΤΕΕ/Τμ. Δυτικής Μακεδονίας πιστεύει ότι απαιτείται :
- Ο σεβασμός στη μελέτη και τις απόψεις του μελετητή : Σημειώνεται ότι δεν προβλέπεται σ’ αυτήν η κατασκευή αναψυκτηρίου εντός του πάρκου και ότι το πάρκο χαρακτηρίζεται μικρού μεγέθους σε σχέση με τα αντίστοιχα του εξωτερικού με ανάλογη χρήση.
- Η πλήρης εφαρμογή της μελέτης που δεν περιορίζεται στα τωρινά όρια του πάρκου και περιλαμβάνει και άλλες δραστηριότητες (π.χ. βοτανικός κήπος)
- Η υιοθέτηση της άποψης του μελετητή για παρουσία περιορισμένου αριθμού πλανόδιων παραδοσιακών πωλητών (π.χ. παραδοσιακό παγωτατζίδικο) που δεν θα αλλοιώνει τη σημερινή εικόνα του πάρκου. Επισημαίνεται ότι σήμερα η ανάγκη εξυπηρέτησης των επισκεπτών καλύπτεται από τις παρακείμενες εγκαταστάσεις δημοτικών χώρων.
Η αξιοποίηση του πάρκου δεν συνδέεται απαραίτητα με κατασκευές δεδομένου ότι με τη σημερινή του χρήση λειτουργεί ως ένας ελάχιστος πνεύμονας πρασίνου και αναψυχής προς τους πολίτες .
Κατά τη συνεδρίαση επαναδιατυπώθηκε η άποψη του ΤΕΕ/ Τμ. Δυτικής Μακεδονίας ότι δεν μπορεί ο δημόσιος χώρος να συρρικνώνεται συνεχώς έναντι του ιδιωτικού και ότι χρειάζεται μια συνολική πρόταση που θα ακολουθείται από έναν επιχειρησιακό σχεδιασμό για τους ελεύθερους ανοικτούς χώρους σε όλες τις πόλεις με περιορισμό των τυχόν αυθαιρεσιών έναντι των δημόσιων χώρων.